BİR AVUÇ PAMUK TARLASI

    Bir avuç pamuk tarlam var artık benim :) 9 ay boyunca beklediğimiz kızımız dünyaya geldi sonunda ayın 7sinde sabah 8:30da.Doğumum biraz şaka gibi oldu ama sonunda ellerimin arasına pamuk tarlası gibi bir şey verdiler :)

    Ayın 7sinde sabaha karşı 3 gibi hastaneye gittik sancılarım sıklaşmaya başladı diye doktorumuzu aradık doktorumuz siz gidin hastaneye geliyorum dedi. Çantamızı ve almamız gerekenleri aldık. Hastaneye gittik doktorumuz geliyorum dediğinden 3 saat sonra yani sabah 6da yanımızdaydı buda doğum öncesi biraz canımızı sıktı tabiki. Saat 8de mesai başlayınca doğuma girdim ve 8:30da kızım dünyaya geldi :) Ameliyathaneye giderken hiç düşündüğüm gibi korku ve sorular yoktu aklımda neden bilmiyorum ama hissizleşmiştim. Aylardır aklımdaki o epidural sırasında vurulan iğneden korkan ben o an hiçbir korku kalmadığını gördüm :) Sanırım korkunun ecele faydası yok diye düşündüğümden :)) Vücudumun uyuştuğunu hissetmek kötü bir hismiş, kendini kazandibi gibi hissediyorsun :)) Ben odaya gittim ama uzun bir süre kendimi toparlayamadım yarı uyuşuk halde olduğumdan :) Annelik nasıl bir şey, hemen anneliği hissedebilecek miyim diye kendime sorular sorarken kızım emmeye başladığında bana dokunduğunda evet annelik hissini az çok tattığımı anladım.

   Ellerime bir avuç pamuk tarlasını koydular ne koklamaya ne de bakmaya doyamadığım bir pamuk tarlası :) Çok farklı bir duyguymuş gerçekten annelik. Her şeyden önce onu düşünüyorum, ağlıyor dayanamıyorum, sancısı oluyor ben çekeyim o sancıyı çekmesin diye dua ediyorum, hık diye ses çıkarıyor bir şey mi oldu acaba diye fırlıyorum :) Normalde çok rahat bir karakterim vardır ama anne olarak sanırım pek öyle değilmişim :)) Annemler ağlasın biraz ciğerleri açılır her ağladığında alma kucağına diyorlar ama ben kıyamıyorum ki :) Evet sadece 2 hafta oldu belki ama gerçekten sabır işiymiş. Bebekler sabırla, sevgiyle büyümeli o zaman İYİ bir insan yetiştirmiş oluyorsunuz. İnsanları sevmenin ne demek olduğunu bilen,yaşamayı seven iyi niyetli, sevmeyi bilen, saygılı bir birey dünyaya getirmiş oluyorsunuz. Özellikle son zamanlarda haberlerde izlediğimiz oğlu cinnet geçirip annesini öldürdü, annesi 20 günlük bebeğini evde bırakıp tatile gitti gibi haberleri görmemek için öylesine çocuk doğurmamak lazım. Maddi durumu kötüyken 3 tane çocuk doğurmak onları sersefil yetiştirmek sonra cinnet geçirip çocuklarını öldürmemek lazım.,


NOT : Sevgiyle, saygıyla yetiştirelim dünyaya getirdiğimiz bireyleri. Bırakın isterlerse okulda başarılı olmasınlar ama iyi insanlar olsunlar, insanları sevsinler, yaşlılara yardım etsinler, önce kendilerine sonra büyüklerine saygı duysunlar.


SEVGİYLE KALIN...