Yağmur bir yağmaya başladı çizgisini bozmadan 4 gündür yağmaya devam ediyor.Yağmur berekettir,iyidir,hoştur tabi ama ya evsiz olanlar,dışarıda kalanlar...
Hazır yağmurda yağıyor dedim ki adamımla tatil gününü dışarıda geçirelim,yağmur bünyemize azıcık romantizm katar diyerekten :) Oturduk bir kafeye birşeyler içtik,gazetemizi okuduk.Biz karı koca çevreye bakıp insan analizi yapmayı seven tipleriz :) İnsanlar çeşit çeşit evet kabul ama bu kibir niye??? Mesela geçen gün sabah dolmuşa bindim,işe gidiyorum.Yaşlı bir teyze bindi bende görünce yer verdim ve kapının yanında tahtadan oturmak için yapılan bir yer vardı ve bende oraya oturdum.Yaşlı teyzed baa merhametli gözlerle baktı sanırım böyle bir durumla çok fazla karşılaşmadı.Daha sonra benim oturduğum yerde bir kişilik daha yer vardı,bir kız bindi ve şoför "bayan oraya oturun isterseniz" dedi ve kız da "oturamam orası ıslaaak" dedi.Şoförde bir bez uzattı bende yakın olduğum için elinden aldım ve silip şoföre geri verdim.Dolmuştaki insanların bana bakışı acayipti,yaşlı teyzede "ah kızım ne kadarda alçak gönüllüsün" dedi.Bu durum beni çok şaşırttı.Çünkü tek yaptığım şey yer verip,ıslak yeri silmekti.Bu çok şaşırılacak bir durum değil aslında buna şaşırılması beni şaşırttı.Artık insanların çoğu insanlığı unutmuş,hep başka şeylerin derdinden insanlığın gerçekten ne olduğunu unutmuşlar.İnsanlık nedir? Alcak gönüllü,hoşgörülü,mütevazi,sevgi dolu,yardımsever ...vs olmaktır.Niye bunların birazını görünce bu kadar şaşırıyoruz?İnsanlığın aslı bu değil midir zaten? Türü tükenmeye yüz tutmuş birşey gibi bakıyoruz insanlık namına yapılan şeyler görünce.Nereye gidersem gideyim çevremi inceliyorum ve genelde görüyorum ki insanlar o kadar boş şeyler için yaşıyorlar ki bunu görmek çok üzücü.Bakıyorum insanlar kıyafetleriyle,arabalarıyla ya da olmadıkları gibi görünmeleriyle yaşıyorlar. Hadi gençleri bir derece anlıyorum gençlik diyip belki bir derece geçilebilir ama ya yetişkinler,onları nasıl geçicez??? Bunun dışında bir de toplum olarak hoşgörüyü,saygıyı,mütevaziliği kısacası insanlığı unutmaya yüz tutmuşuz.Mesela insanlar trafikte sabırsız ve hoşgörüden uzaklar,gençler yaşlılara yer vermemek için neredeyse kafalarını gömecekler...vs Mesela o "ıslak orası oturmam ben" diyen kızın kibiri gibi.
Yağan yağmur da sessizce silse bizim kibirimizi ve akıp giden kibirimizden geriye kalsa saf insanlığımız.
SEVGİLER
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder